uit de ouwe doos...

... viel geen kunstgebit, wat op zich een spijtige zaak is.

Neen, ik vertel u nog een gewezen belevenis. Het meest moderne materieel van de NMBS (zo af en toe beschikken onze spoorwegen over modern materieel) is uitgerust met lichtkranten die aankondigen in welk station je aankomt en wat de lijf- en ledenstraffen zijn bij verkeerd of geen vervoersbewijs. Een jaar of drie geleden spoorde ik van Gent naar Brussel. Terwijl rondom ons enkel Pajotse velden en dito koeien te bespeuren zijn, verschijnt te vroeg de aankondiging "Wij komen aan in Brussel-Zuid". Reden genoeg voor een ouw wijf om recht te kruipen en hare bontjas aan te trekken. Een kar vol brol achter gat meeslepend, begeeft ze zich naar de dichtsbijgelegen deur. Midden de velden he!
Uiteindelijk naderen we het voorgeborchte van Broekzele: de wissels van Brussel-Zuid. Ofte ouw wijf breakdances. Nog wat verder stopt de trein voor een rood licht. 5 minuten. Maar dat brengt de kranige krankzinnige niet van haar stuk. In weerwil van de meest hardnekkige kwaal der ouwe meten vertoont ze geduld en blijft ze wachten. Finaal komen we aan in 'de Zuid' en kunnen haar knoken doen waar ze al lang heel slecht in zijn: afstappen en wegschrijden. Tussen haar klaarmaken om uit te stappen en effectief afstappen lagen exact 17 minuten. Welke pendelaar durft nu nog te klagen dat hij of zijn af en toe eens moet rechtstaan in de trein?