Ouwe wijven op de trein

17 juli 2005

niet drummen aub

Het is algemeen geweten dat ouwe mensen geen geduld hebben. Begrijpelijk, ze hebben immers zooooo weinig tijd. Afgelopen woensdag mocht ik het nog aan de lijve ondervinden.

Omwille van een persoonsongeval (spoorjargon voor zelfdoding) in Beveren-Waas raakte alle treinverkeer in de knoop. In volle spits nota bene. Dood aan alle zelfmoordenaars pleeg ik hierbij ietwat jennend te zeggen.
Nu goed, in Antwerpen-Berchem sprong ik op de IC richting Oostende. Wegens overbevolking moest ik rechtstaan. Geen probleem, in Sint-Niklaas zou ik toch gaan zitten. Maar net in dat Sint-Niklaas gebeurde het onvermijdelijke. Met een tiental mensen annex vijftal reiskoffers stonden we opeengepakt in het tussenportaal. Terwijl de trein langzaam het station binnenrijdt, komen al twee owodts zenuwachtig manouvreren om bij de deur te raken. Onmogelijk uiteraard, gezien de drukte. Helaas wilden zij dat niet inzien. Eens een doel en eigenbelang voor ogen zijn ouderen van dagen voor geen rede meer vatbaar. Toen de trein halt hield en ik, de vriendelijkheid zelve, de deur opende, kreeg ik, wellicht uit dank, een aantal stompen in m'n rug. "Uit de kant meneer, wij moeten hier af." Allez, ge meent het. Deu-euh! Ook bedankt om de deur te openen he. 't Is niks, 't is gaarne gedaan. Ongeduldige bomma's! Denken ze nu echt dat een IC-trein maar 2 seconden stilstaat in een station? Of erger, dat een trein even rust om onmiddellijk terug te vertrekken?
Ik schreef het reeds eerder. Waar is het gezond verstand van zij met de meeste levenservaring? Het antwoord moet ik u schuldig blijven. Wat ik wel weet, is dat het om ronduit ergerlijk gedrag gaat!

posted by TDW at 19:50

9 Comments:

  • Wel, wel, wel, wat een arrogantie van die oudjes, 't is godgeklaagd (copyright : je weet wel).
    Alhoewel, arrogantie is van alle leeftijden.
    Zondag 10 juli ll, Blankenberge, de trein naar Brussel, wij waren laat en stapten in een volle trein, bijna geen plaats meer tenzij : een oude vrouw had zich wel heel luxueus geinstalleerd op 4 zitplaatsen met een valies naast haar en haar voeten op de zitplaats tegenover haar, op onze vraag maakte ze plaats en we konden zitten. Naast ons zat een jong koppeltje, en dat drong me pas door als we goed en wel zaten, die hadden het zich ook heel gemakkelijk gemaakt met hun valiezen op de vrije zitplaatsen en hun voeten daar boven op.
    In Gent-St-Pieters overstappen richting A'pen, er was veel volk op perron, vooral jonge mensen, geen "oude wijven" te bespeuren. De trein arriveert, dat jonge volk stormt op de deuren en wringt zich naar binnen zonder ook maar de elementairste regels van hoffelijkheid te respecteren en dat was in wezen voor niks nodig want er was plaats genoeg voor iedereen.
    Onze reis naar A'pen was echter verre van aangenaam, enkele jongeren had blijkbaar iets verkeerd gegeten want ze begonnen winden te lossen en waarschijnlijk om de reuk te verdrijven vonden ze het best om ook nog een walm uit een spuitbus te verspreiden.
    Zo zie je : ieder zijn verhaal en ieder zijn ergernisjes.

    By Anonymous Anoniem, at 18/7/05 11:13  

  • Niet alleen op de trein, maar ook in de winkel, moeten de vertegenwoordigers van de derde leeftijd altijd op de uren van de werkmensen hun ding doen. Tijdens de week op het middaguur of de zaterdagmorgen. In de weg staan om te lameren met andere derdeleeftijders. Ik krijg er g.v.d. moordplannen van !

    By Anonymous Anoniem, at 20/7/05 23:01  

  • Brief van een bejaarde vrouw aan het personeel van een ziekenhuis.

    Wat zie je verplegende?
    Wat zie je en wat denk je als je naar me kijkt?
    Een sukkel van een oude vrouw, niet goed wijs, met vreemde gewoonten en afwezige ogen. Iemand die morst met haar eten, die schijnbaar geen acht slaat op de dingen die je doet.
    Is het dat wat je ziet?
    Is het dat wat je denkt?
    Doe dan je ogen open, want je kijkt niet naar mij.
    Ik wil je vertellen wie ik ben, ik die hier de godganse dag maar zit te zitten.
    Ik, dat is een kind van een jaar of zes, met een vader en een moeder, met broers en zussen en we houden van elkaar.
    Ik, dat is dat meisje van zestien met vleugels aan haar voeten, dat droomt van komend geluk.
    Ik, dat is een vrouwtje van in de twintig, getrouwd met spoedig kinderen, ze groeien snel en gaan hun eigen weg.
    Ik, dat is een vrouw van vijftig. Nieuwe baby's zitten op mijn schoot, mijn man is gestorven en de pijn zit diep.
    Nu ben ik een oude vrouw, speelbal van de natuur, mijn lichaam is gebroken, geen gratie, geen kracht.
    Maar binnen dit oude lichaam woont nog altijd dat meisje dat jong is. Ik herinner me alles, de vreugde en de pijn. Het is een stuk van mezelf. Dus doe je ogen open en kijk naar mij.

    By Anonymous Anoniem, at 1/8/05 22:57  

  • Snel stil gevallen hier.
    Zijn ineens alle oude wijven correct geworden :)

    By Anonymous Anoniem, at 24/8/05 18:27  

  • neen hoor, ma 'k werk sinds kort in Brussel en de treinen naar en van de hoofdstad worden in de piekuren nu eenmaal bevolkt door mensen die wel weten hoe het moet. Jammer...

    By Blogger TDW, at 31/8/05 13:36  

  • Ik moet zeggen dat ik als jongere (14j:p) dees echt heel erg leuk vind om te lezen, blijven schrijven he!

    Byee!

    By Anonymous Anoniem, at 27/9/05 18:59  

  • Blijven schrijven ? Maar hij schrijft al een paar maanden niet meer. Waar zit je ???

    By Anonymous Anoniem, at 2/10/05 08:57  

  • d'er moet op de trein naar Brussel toch nog ontzettend boeiender materiaal zitten dan sukkelende oude wijven! Wat dacht je van yuppies op de trein ? Of bestaan die niet meer? Of Beloftevolle Politici, Uitgebluste Ambtenaren, Kakelende KAV-Vrouwen,...allemaal op die trein naar onze hoofdstad ! Maak ons deelgenoot aub !

    By Anonymous Anoniem, at 8/10/05 13:01  

  • komaan TDW. Anders een blog beginnen over hete wijven in de werkomgeving?

    By Anonymous Anoniem, at 6/3/06 13:34  

Een reactie posten

<< Home